Warinfinicon: Rozdział 6

Następnego dnia rano, Miroi po zarzuceniu ubrania u zjedzeniu śniadania udał się w stronę szkoły. Po drodze spotkał swojego przyjaciela Natana, z którym razem udali się w strone szkoły.

NZ:Jak tam się czujesz na myśl o kolejnym dniu szkoły?

MW:Mi tam wszystko jedno, jakoś muszę wytrzymać te godziny.

Kiedy przyjaciele zbliżali się do szkoły, nagle nastąpiła przed nim nim nie wielka eksplozja, po chwili z ziemi wyskoczyły łańcuchy, które związały Natana.

-Mamy go (powiedział jakiś tajemniczy napastnik)

-To bierzemy go do bazy.

Kiedy dym zniknął, Miroi zaczął nerwowo szukać przyjaciela, okazało się że on zniknął!

MW:Natan!

Chłopak dopiero w ostatniej chwili spostrzegł dwóch napastników, którzy ciągneli za sobą Natana. Nie czekając na nic, Miroi od razu rzucił się w pogoń za nimi, mijając po drodzę Karine oraz Wenuriego.

KR:To był Miroi?

WH:Możliwe, nie przyjrzał się dokładnie.

Karina i Wenuri będąc zaciekawieni, ruszyli za Miroim, ten zaczął tracić z oczów, aż po kilku minutrach to się stało.

MW:Cholera Natan!

W tym właśnie momenie do chłopaka podbiegli Karina oraz Wenuri, ten drugi robił to niechętnie.

KR:Miroi.

MW:Karina, Wenuri co wy tutaj robicie?

KR:Zauważyliśmy jak nerwowo biegłeś gdzieś, więc postanowiśmy cię śledzić by dowiedzieć się co się dzieje?

MW:Rozumiem, Natan został porwany.

KR:Co, jak to?

MW:Jak szlismy do szkoły, nastąpił wybuch, kiedy się zorientowałem zobaczyłem jak dwóch napastników go porwano, więc od razu ruszyłem za nim.

WH:Wiesz może dokąt mógł się udać?

MW:Niestety zgubiłem ich.

KR:Spójrzcie, tutaj są ślady krwi, które jakby wskazywały kierunek.

MW:Myślisz że to mógł Natan je zostawić?

KR:Na to wygląa.

MW:Dobra to idę.

KR:My idziemy z tobą.

MW:Co?

KR:W końcu to również nasz przyjaciel, co nie Wenuri.

WH:Pff

MW:Dobra, to w takim razie chodźmy.