Rozdział: 110 (Ziro Arc)

Minęło 10 lat od kiedy Miroi wraz z Wenurim pokonali Darkoiego, od tamtego czasu wiódł sobie beztroskie życie wraz ze swoją żoną. Obecnie znajdował się w swoim ogrodzie i trenował z jakimś chłopcem (na oko mógł mieć jakieś 9 lat, krótkie czarne włosy, ubrany w sportowy niebieski strój)

MW:Nieźle ci idzie Rocky.

RW:To teraz patrz na to ojcze.

Po chwili ciało Rockiego otoczyła fioletowa aura, jego włosy stanęły do góry i przybrały ten sam kolor, jego mięśnie powiększyły się.

MW:Rocky, od kiedy potrafisz się przemienić w Ultra-Wojownika?

RW:Masz na myśli tą przemianę? Nie pamiętam dokładnie, ale od jakiegoś czasu.

MW:Niesamowite, dobra w takim razie kontynuujmy trening. (odparł także wchodząc w formę Ultra-Wojownika)

Rocky rzucił się na swojego nacierając go pięściami, Miroi parował jego ataki, po chwilowym siłowaniu oboje odskoczyli od siebie.

MW:Jesteś dosyć silny jak na swój wiek.

RW:Codziennie ciężko trenowałem.

MW:Rozumiem.

W tym momencie do ogrodu przybiegł jakiś chłopiec uderzająco podobny do Rockiego, z tą różnicą że był o dwa lata młodszy (miał średniej długości czarne włosy, ubrany w jasną koszulkę i brązowe spodnie)

IW:Tato, Rocky.

RW:Czego chcesz?

MW:Ikari co jest?

IW:Mama kazała zawołać was na obiad.

MW:Wspaniale umieram z głodu.

Cała trójka udała się do kuchni i zaczęła jeść.

KW:Rocky nie przesadzasz trochę z treningiem?

RW:Mamo, ja chcę zostać silnym wojownikiem jak ojciec.

MW:Wyluzuj Karina, ja w jego wieku także trenowałem.

KW:Widać że ma to po tobie, dobrze że chociaż Ikari jest inny.