Warinfinicon: Rozdział 74

-
Następnego dnia rano, słońce zaczęło wschodzić budząc wszystkie zwierzęta oraz ludzi do życia, Miroi zaczął otwierać oczy, od razu po przebudzeniu poczuł jak o coś się opiera. Gdy spojrzał w bok, spostrzegł wtuloną w niego Karine, oboje siedzieli oparci o drzewo, chłopak próbował ją odczepić, ale było to niemożliwe, chcąc nie chcąc musiał przeczekać aż dziewczyna się obudzi. Stało się tak, dopiero po jakiś 30 minutach, gdy dziewczya ogarnęła sytuacje od razu odczepiła się od Miroiego lekko się rumienąc.
KR:Wybacz.
MW:Nic nie szkodzi. (odparł ze swoim uśmieszkiem)
Kiedy wszyscy stali na nogi, przyjaciele postanowili pochować ciało Karaiego na polu jego ostatniej walki, gdy to zrobili Miroi, Karina oraz Rikori postanowili wrócić do domu.
MW:Napewno nie chcesz wracać z nami Mamo?
NW:Nie, tutaj jest mój dom, to tutaj się wychowałam, planuje odbudować to zniszczone miasteczko , dzięki tobie nie będziemy musieli już niczego się obawiać.
MW:Rozumiem.
NW:Tylko wpadaj od czasu do czasu do mnie.
MW:Jasne, do zobaczenia.
KR:Do widzenia, i dziękujemy za wszystko.
NW:Nie, to ja dziękuje.
I tak trójka przyjaciół zaczęła wracać do domu.


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rozdział: 115

-
WH:”Co, ma jeszcze jakiegoś asa z rękawa?” MW:”Czas połączyć moc Ultra-Wojownika z energią natury.” Haaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Ciało Miroiego prócz fioletowej aury otoczyła także czerwona, po czym zaczęły na siebie nachodzić, tworząc purpurową aurę, wokół oczów pojawiły się czerwone obwódki, ciało Miroiego przybrało odcień czerwony, a jego włosy tego samego koloru co aura. Siłą którą w obecnej sytuacji dysponował Miroi była tak wielka, że powodowała trzęsienie ziemi, sporą wichurę oraz potężne fale w pobliskich zbiornikach wodnych. R:”N...niemożliwe jego siła jest jeszcze większa niż tego dzieciaka?” Miroi nagle zniknął z pola widzenia przeciwnika. R:”Co, gdzie on się podział?” Dopiero cios w twarz dał mu znać, Miroi zaraz potem będąc jeszcze szybszym pojawił się za Routerem i walnął go w plecy podbijając w powietrze. R:Co? Następnie z prędkością nanosekundy atakował go z każdej strony. Wenuri oraz reszta zszokowani patrzyli na tą walkę. TH:Rocky twój ojciec jest niesamow
Czytaj więcej

Warinfinicon: Rozdział 39

-
Miroi wraz z resztkami zawodników wciąż czekali na rozpoczęcie eliminacji, po kilku minutach eliminacje się rozpoczęły. S(Sędzia)Witam na 24 turnieju sztuk walki, w tym roku po raz kolejny będziemy mogli podziwiać walki poprzednich zwycięzców oraz zawodników, jednakże nie zabraknie również tegorocznych młodych debiutantów. Każdy z tych zawodników, jest gotów pokazać swoją determinacje i ciężką prace jaką odbyli docierając tutaj. Proszę powitajcie ich gorącymi brawami. Także nie przedłużając eliminacje uważam za rozpoczęte. I tak eliminacje się rozpoczęły, oczywiście Miroi bez najmniejszych problemów je przeszedł, tak samo jak Wenuri, po jakiś kilku godzinach eliminacje się zakończyły. S:Dziękuje wszystkimi za świetne walki, niestety zwycięzca może zostać jeden, dlatego jeden z tej dwunastki zdobędzie tytuł najsilniejszego człowieka na ziemi. Zanim rozpoczniemy ćwierć finał, urządzimy sobie 30 minutową przerwę na zebranie sił. Wszyscy zawodnicy się rozeszli, Miroi miał oczy s
Czytaj więcej

Rozdział: 110 (Ziro Arc)

-
Minęło 10 lat od kiedy Miroi wraz z Wenurim pokonali Darkoiego, od tamtego czasu wiódł sobie beztroskie życie wraz ze swoją żoną. Obecnie znajdował się w swoim ogrodzie i trenował z jakimś chłopcem (na oko mógł mieć jakieś 9 lat, krótkie czarne włosy, ubrany w sportowy niebieski strój) MW:Nieźle ci idzie Rocky. RW:To teraz patrz na to ojcze. Po chwili ciało Rockiego otoczyła fioletowa aura, jego włosy stanęły do góry i przybrały ten sam kolor, jego mięśnie powiększyły się. MW:Rocky, od kiedy potrafisz się przemienić w Ultra-Wojownika? RW:Masz na myśli tą przemianę? Nie pamiętam dokładnie, ale od jakiegoś czasu. MW:Niesamowite, dobra w takim razie kontynuujmy trening. (odparł także wchodząc w formę Ultra-Wojownika) Rocky rzucił się na swojego nacierając go pięściami, Miroi parował jego ataki, po chwilowym siłowaniu oboje odskoczyli od siebie. MW:Jesteś dosyć silny jak na swój wiek. RW:Codziennie ciężko trenowałem. MW:Rozumiem. W tym momencie do ogrodu przybiegł
Czytaj więcej