Warinfinicon: Rozdział 32

-
M:Co tu się dzieje?
MW:Zapłacisz za wszystko co ty i twój gang uczyniliście. (powiedział poważnym głosem)
M:Przestań pieprzyć, co ty mi możesz?
Maruko wyciągnął swoje dwa miecze, i po skrzyżowaniu nich wystrzelił w swojego przeciwnika promień błyskawiczny. Tym razem Miroi ku jego zdziwieniu, bez najmniejszego problemu go unikał, pojawiając się co chwile w innym miejscu.
M:To się nie dzieje naprawdę.
W ciągu sekundy pojawił się przed Maruko, i kopniakiem posłał go na ścianę. Uderzenie było tak mocne, że spowodowało pęknięcie na ścianie, świątynia zaczęła się zawalać.
M:”Skąd ten gnojek zdobył taką moc, nie mów mi że?”
Maruko ponownie wystrzelił w Miroiego błyskawicę, tym razem chłopak nie miał zamiaru jej unikać, tylko wystawił przed siebie dwa środkowe palce przyjmując ten atak. Następnie dwoma środkowymi palcami drugiej ręki, przejechał wzdłuż ręki poprzez klatkę piersiową, tym sposobem wchłonął atak przeciwnika, jednocześnie go uwalniając z drugiej ręki, łącząc go z swoim atakiem błyskawicy.
M:Co, jak to możliwe?
MW:To chyba twoje, więc oddaje z nawiązką. (powiedział pewnym siebie głosem i wystrzelił podwójną błyskawicę)
Maruko nie zdołał nic zrobić, i atak Miroiego przebił go na wylot. Otaczająca fioletowa aura Miroiego zniknęła, a on sam padł na ziemie ciężko dysząc.
MW:”C....co to było za uczucie, czy ja to zrobiłem?”
Miroi po chwili wstał i udał się do martwego ciała Maruko, po czym wziął jeden z jego mieczy.
MW:”Biorę ten miecz, w moich rękach będzie odpowiednio używany, w przeciwieństwie do ciebie.”
Następnie chłopak podszedł do Oriki i wziął ją na plecy, po czym próbował wydostawać się na zewnątrz. Choć to nie było takie łatwe, bo zawalające się skały utrudniały ucieczkę. Kiedy Miroi spostrzegł światło, nagle drogę zablokowała mu sterta skał.
MW:”Cholera, akurat w takim momencie?”
Miroi odłożył dziewczynę, i sam pięścią rozkruszył te skały, następnie znowu wziął ją i udał się na zewnątrz. W dosłownie ostatniej chwili udało mu się uciec, gdyż sekundę później cała świątynia się zawaliła. Pogoda zaczęła się pogarszać, chwilę później zaczął padać deszcz. Miroi postanowił udać się do pobliskiej jaskini, rozpalił ognisko i położył Orikę obok, po czym opatrzył jej rany. Po jakiś dwóch dniach dziewczyna odzyskała przytomność.
O:Co się stało, gdzie ja jestem?
MW:Nie pamiętasz nic sprzed ostatnich kilku dni?
O:Nie za bardzo.
MW:To może i dobrze. Jak już się dobrze czujesz, to chodź zaprowadzę cię do wioski.
O:A ty co zamierzasz?
MW:Ja zamierzam wrócić do treningów
O:W takim razie ja chcę iść z tobą.
MW:Co?
O:To co słyszałeś.
MW:A twoi rodzice?
O:Nie musisz się o to martwić.
MW:Ale zdajesz sobie sprawę że czasem sytuację mogą być niebezpieczne?
O:Jasne
MW:W takim razie w porządku.

Miroi dalej kontynuował swoją podróż, wraz z nową towarzyszką.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Warinfinicon: Rozdział 1

-
10 lat później... W pewnym lesie znajdował się nie wielki drewniany domek, przed którym był pewien chłopiec (na oko mógł mieć jakieś 10 lat, miał średnie czarne włosy, ubrany w niebieskie spodnie, i tego samego koloru koszulkę na ramiączka, pod którą miał białą koszulę). Obecnie chłopak wykonywał jakieś dziwne ćwiczenia, po chwili do niego podszedł jakiś starszy mężczyzna (mógł mieć jakieś 45 lat, miał krótkie siwe włosy, lekki zarost, ubrany w jakieś szaty) -Jak ci idzie Miroi? MW:Świtnie Karai-san, właśnie skończyłem ćwiczenia które mi zadałeś. K:Dobra robota, mam dla ciebie nowinę. MW:Nowinę? K:Tak, od jutro będziesz uszczęczał do szkoły. MW:Szkoła, a co to takiego? K:Szkoła to takie miejsce, w którym dowiadujesz się różnych ciekawych informacji oraz poznajesz nowych ludzi. MW:Brzmi interesująco. K:W takim razie potrenuj jeszcze trochę i idź spać, bo jutro musisz wcześnie wstać. MW:Jasne. Miroi potrenował jeszcze z pół-tora godziny, po czym tak jak kazał mu
Czytaj więcej

Warinfinicon: Rozdział 72

-
Kazushi uwięził Miroiego w czymś  co przypominało czarną mgłę, która znacznie utrudniała widoczność. MW:Myślisz że jeśli uwięzisz mnie w czymś takim to mnie pokonasz? Kz:Jak twierdzisz że jest inaczej, to wydostań się stąd, jeśli potrafisz. MW:Masz to jak w banku. Miroi zaczął szukać sposobu by się wydostać, ale nie było łatwo. Jakby tego było mało, po chwili dostał cios od Kazushiego, który zaczął co chwile go walić. Kz:Hahahahaha co się stało, nie możesz zobaczyć moich ruchów? MW:Kazushi ty tchórzu, to było nie fair zagranie! Kz:Jeżeli ma mi to zapewnić zwycięstwo, to nie patrze na to co jest fair a co nie. MW:Ta, to w takim razie. Skup się, skoncentruj. (powiedział zamykając oczy) Kiedy Kazushi ponownie chciał go zaatakować, tym razem Miroi zablokował jego atak, gdy to zrobił czarna mgła zaczęła znikać. Kz:N...nie możliwe, jak żeś to zrobił? MW:Może nie byłem w stanie cię dostrzec, ale za to mogłem usłyszeć twoje ruchy, wyczuć twoją energie. (odparł otwierają
Czytaj więcej

Warinfinicon: Rozdział 67

-
Karai przybierając nową forme ruszył do ataku na Kazushiego, tym razem był znacznie szybszy. Nim jego przeciwnik się zorientował pojawił się przed nim i walnął z łokcia go w twarz, mężczyzna na tym nie poprzestał i zaczął na niego nacierać, na koniec wybił się w powietrze wystawiając swoją dominującą dłoń, drugą chwycił za okolice nadgarstka. Po chwili w jego dłoni pojawiła się niebieska kula energii, z której wystrzelił ogromny promień. Po uderzeniu nastąpiła wielka eksplozja otaczająca ciało Karaiego złota poświata zniknęła,. Ka:To była moja pełna moc, jeśli to nie dało rady, to nic ani nikt go nie powstrzyma. Kz:Masz racje (szepnął do ucha, pojawiając się błyskawicznie za Karaiem) Kazushi nie czekając na nic, od razu wykonał ruch swoją dłonią odcinając ręke Karaiego, z jego rany trysła spora ilość krwi, ale udało się Karaiemu od niego odskoczyć łapiąc się za ranę. Ka:Cholera. Kz:Wygląda na to że z jedną ręką już nic nie zdziałasz, ale żeby się upewnić ją też załatwie.
Czytaj więcej